Ψυχολογικό τεστ

Συνεχίζουμε σήμερα την βόλτα μας στα άστρα, μια εμπειρία που μόνο η ΕΦ, μπορεί να προσφέρει, και φτάνουμε σε έναν μακρινό πλανήτη όπου οι άνθρωποι θα διεκδικήσουν μια πολύτιμη θέση μέσα στο σύμπαν. Πρώτα, όμως, πρέπει να επιτύχουν σε ένα απλό….

Ψυχολογικό τεστ

Ο Ίαν Κρόδερς καθόταν ανήσυχος μέσα στον μικρό διάφανο θόλο του και παρατηρούσε τους υπόλοιπους απεσταλμένους που τον περιτριγύριζαν σαν ψάρια μέσα στις γυάλες τους. Ήταν η πρώτη φορά που τους έβλεπε και ίσως να ήταν και η τελευταία. Σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση θα έλεγε ότι βρέθηκε στον παράδεισο των βιολόγων. Ποιος συνάδελφός του θα είχε ξανά την ευκαιρία να μελετήσει επτά διαφορετικά νοήμονα όντα, που ήταν το αποτέλεσμα εκατομμυρίων χρόνων εξέλιξης, έστω και μακροσκοπικά, μέσα από διαφανείς θαλάμους;

Δυστυχώς, ο Κρόδερς δεν μπορούσε να απολαύσει την απίστευτη τύχη του. Τριγύρω του δεν έβλεπε την κορυφή της εξελικτικής διαδικασίας, αλλά επτά σκληρούς ανταγωνιστές για τους οποίους υπήρχε μόνο μία θέση στη γαλαξιακή ένωση. Όποιος περνούσε τη δοκιμασία θα γινόταν μέλος της. Ο Κρόδερς ακόμα απορούσε πώς βρέθηκε να εκπροσωπεί ολόκληρη την ανθρωπότητα σε αυτό το τεστ. Ίσως επειδή ήταν ένας από τους κορυφαίους βιολόγους εκείνη την εποχή. Ίσως, πάλι, οι ανταγωνιστές του να εξουδετερώθηκαν από τις αμοιβαίες κινήσεις κάτω από το τραπέζι. Ίσως, απλά, να ήταν ένα τυχαίο γεγονός, η μία πιθανότητα στο εκατομμύριο που οδήγησε όλους μας στη ζωή, όταν το σπερματοζωάριό μας κέρδισε το τζακ-ποτ της γονιμοποίησης. Πολλοί έλεγαν ότι τον είχαν διαλέξει προσωπικά οι εξωγήινοι, ως αντιπρόσωπος του μέσου γήινου, ότι και να σήμαινε αυτό. Το σίγουρο ήταν, ότι ο Κρόδερς είχε στα χέρια του την τύχη της Γης. Ή κέρδιζε και η Γη γινόταν το νεότερο μέλος της Ένωσης, με όλα τα οφέλη που είχε αυτό, ή έχανε και έμεναν για εκατομμύρια χρόνια στην πλανητική τους απομόνωση, μέχρι να τους ξαναδοθεί κάποια ευκαιρία, η τουλάχιστον έτσι έλπιζαν, αφού ποτέ δεν είχε γίνει ξεκάθαρο τι θα συνέβαινε σε όσους αποτύγχαναν

Δυσβάσταχτο βάρος για έναν απλό βιολόγο, το οποίο έγινε ακόμα πιο μεγάλο μόλις ο Κρόδερς έμαθε τη δοκιμασία.«Βρες ποιος έχει ψυχή». Στην αρχή νόμισε ότι τον κορόιδευαν, αλλά ο Πρόεδρος ήταν πολύ σοβαρός και επιπλέον του έδειξε ένα μάτσο έγγραφα που το βεβαίωναν. Δεν έπαιζαν κανέναν ρόλο το πολιτιστικό επίπεδο, οι επιστημονικές ανακαλύψεις, οι θρησκευτικές πεποιθήσεις και, ευτυχώς για τη Γή, η φιλειρηνικότητα. Άλλωστε, στον διπλανό θόλο ο Κρόδερς έβλεπε έναν αρματωμένο εξωγήινο, που κρατούσε τουλάχιστον τέσσερα διαφορετικά αντικείμενα που έδειχναν εξόχως απειλητικά. Οι οχτώ υποψήφιοι πολιτισμοί θα συναγωνίζονταν σε ένα απλό, αλλά εξαιρετικά δύσκολο τεστ. Έπρεπε να ανακαλύψουν ποιο από τα έξι πλάσματα που θα εμφανίζονταν σε λίγο μπροστά τους έχει ψυχή.

Το παράξενο ήταν ότι δεν του είχαν πει τίποτε άλλο σχετικά με το θέμα και φυσικά κανείς δεν ρώτησε τι εννοούσαν όταν έλεγαν ψυχή. Ποιος θα τολμούσε να παραδεχτεί ενώπιον όλου του Γαλαξία ότι για χιλιάδες χρόνια ισχυριζόταν ότι είναι το μοναδικό είδος του πλανήτη με ψυχή, αλλά στην πραγματικότητα δεν είχε ιδέα τι ήταν. Έτσι, αμέσως μετά την επαφή, όλοι οι σημαντικοί παράγοντες της Γης συγκεντρώθηκαν και προσπάθησαν να καταλήξουν στη μεθοδολογία που θα ακολουθούσαν. Ο Κρόδερς ήταν παρών στις τελευταίες συσκέψεις, αλλά έμαθε όλο το προηγούμενο παρασκήνιο από τις εφημερίδες και την τηλεόραση. Πολιτικοί, στρατιωτικοί, επιστήμονες, θρησκευτικοί ηγέτες και επιχειρηματίες, μετατράπηκαν σε ένα εύφλεκτο μείγμα που πολύ σύντομα ανατινάχτηκε, καθώς όλοι πίστευαν ότι κατείχαν το σωστό δρόμο προς την επιτυχία. Το αποτέλεσμα του συμβιβασμού τους βρισκόταν στα χέρια του Κρόδερς.

Ένα κοφτός μεταλλικό ήχος διέκοψε τις σκέψεις του. Ο τοίχος που βρισκόταν απέναντι τους έγινε διάφανος και πίσω του φάνηκαν έξι διαφορετικά όντα. Ο Κρόδερς τα κοίταξε επίμονα αλλά του ήταν αδύνατον να καταλήξει σε κάποιο συμπέρασμα με αυτήν την μακροσκοπική εξέταση. Όλα έδειχνα ζωντανά, όμως μόνο ένα είχε ψυχή και αυτό αποτελούσε το διαβατήριο της Γης για τα αστέρια και του Κρόδερς για την αιωνιότητα. Ένας μικρόσωμος εξωγήινος στον διπλανό του θόλο είχε ήδη ξεκινήσει τη δική του μελέτη. Σημάδευε τα όντα με ένα πολύπλοκο όργανο και ύστερα κατέγραφε τις μετρήσεις του σε έναν υπολογιστή παλάμης. Το είχαν συζητήσει και στη Γη το θέμα των τυπικών μετρήσεων, αλλά τελικά αποκλείστηκε. Πώς ήταν δυνατόν να διαπιστώσεις αν κάποιος έχει ψυχή, μετρώντας τη θερμοκρασία του ή την απορρόφηση στο υπεριώδες; Ο Κρόδερς ξανακοίταξε τη λίστα με τις ερωτήσεις που κρατούσε, το απαύγασμα πολλών ωρών προσπάθειας των κορυφαίων μυαλών της Γης. Όσο την κοιτούσε τόσο αμφέβαλλε για την πιθανότητα να κερδίσουν τη δοκιμασία. Εντάξει, ούτε αυτός πίστευε ότι μπορούσες με έναν μετρητή υπερύθρων να ανιχνεύσεις την ψυχή, αλλά ήταν αυτό το ερωτηματολόγιο η καλύτερη εναλλακτική;

Μια ψυχρή φωνή τον ενημέρωσε ότι είχε έρθει η σειρά του. Το καλό ήταν ότι υπήρχε κάποιος αυτόματος μεταφραστής που του επέτρεπε να ακούει τις προσπάθειες των υπολοίπων φυλών και μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν φαινόταν να τα είχε καταφέρει κανείς. Το κακό ήταν ότι όλοι θα άκουγαν τις ερωτήσεις του. Του είχαν δώσει μόλις πέντε λεπτά και έτσι προσπάθησε να κάνει τις ερωτήσεις όσο πιο γρήγορα μπορούσε. Υπάρχει κάτι μεγαλύτερο από το άπειρο; Τι υπήρχε πριν την αρχή του σύμπαντος; Πόσα δεκαδικά ψηφία έχει το π; Τι βρίσκεται στο κέντρο μιας μαύρης τρύπας; Πώς θα πεθάνει το σύμπαν; Προφανώς το πρώτο σκέλος ήταν δημιουργία των επιστημόνων της ομάδας. Βλέπεις οράματα; Πιστεύεις στον Θεό; Πόσοι είναι οι άγγελοι; Πηγαίνεις στην εκκλησία; Προσεύχεσαι; Ο Κρόδερς τελείωσε και με το θρησκευτικό μέρος της εξέτασης και συνέχισε με τις υπόλοιπες υποκατηγορίες αισθανόμενος διαρκώς ότι βούλιαζε όλο και περισσότερο μέσα σε έναν βάλτο από τον οποίο δεν θα έβγαινε ποτέ; Επιθυμείς την ειρήνη; Σέβεσαι τους ηλικιωμένους; Έχεις παιδιά; Κλαίς; Γελάς; Κοιμάσαι; Χορεύεις; Ερωτεύεσαι; Ο Κρόδερς μόλις που πρόλαβε να ολοκληρώσει το ερωτηματολόγιο και για τους έξι εξωγήινους, πριν ανάψει το κόκκινο φώς που έδειξε ότι τελείωσε ο χρόνος του. Κοίταξε τις απαντήσεις. Δεν έβλεπε κάτι σημαντικό, σαν να μην είχε προχωρήσει ούτε ένα πόντο από εκεί που βρισκόταν, η καλύτερα σαν να είχε κάνει έναν μεγάλο κύκλο και βρισκόταν πάλι στην αρχή.

Ο επόμενος υποψήφιος εξεταστής ήταν κάτι σαν χταπόδι που έπλεε μέσα σε ένα παχύρεσυτο υγρό, με το οποίο ήταν γεμισμένος ο θόλος του. Ζήτησε να ακουμπήσει τους εξεταζόμενους και του το επέτρεψαν. Ο Κρόδερς βλαστήμησε από μέσα του. Απ’ ότι φαίνεται κανένας στη Γη δεν φαντάστηκε ότι κάτι τέτοιο θα ήταν εφικτό και του φόρτωσαν το ηλίθιο ερωτηματολόγιο. Το χταπόδι πέρασε και από τις έξι θέσεις αγγίζοντας απαλά τους εξωγήινους και ύστερα επέστρεψε στο θόλο του.Αμέσως μετά, ήταν η σειρά του αρματωμένου τέρατος που είχε κόψει τη χολή του Κρόδερς όταν το πρωτοείδε. Έπιασε ένα εργαλείο γεμάτο πριονωτούς τροχούς και κοφτερές λάμες και απαίτησε να έχει την ίδια πρόσβαση με το χταπόδι. Προς μεγάλη έκπληξη του Κρόδερς και αυτό το αίτημα έγινε αποδεκτό.

Το τέρας μπήκε στον πρώτο θάλαμο φορώντας κάποια ειδική στολή και πλησίασε με ολοφάνερα εχθρικές προθέσεις τον εξωγήινο. Εκείνος δεν μετακινήθηκε αν και όλα έδειχναν ότι ο άλλος ήταν αποφασισμένος να χρησιμοποιήσει το εργαλείο κοπής επάνω του. Μα τι σκόπευε να κάνει; Θα τον άνοιγε για να δει αν έχει ψυχή; Και θα του το επέτρεπε η Ένωση; Ο Κρόδερς κρατούσε την ανάσα του καθώς είδε τον τροχό να περιστρέφεται με ταχύτητα και να πλησιάσει τον θώρακα του εξωγήινου. Ο Κρόδερς ήθελε να κλείσει τα μάτια καθώς σκέφτηκε ότι θα ακολουθούσαν άλλες πέντε ψυχοτομές, αλλά δεν μπορούσε αφού ίσως έχανε πολύτιμες πληροφορίες. Ξαφνικά ακούστηκε η ήρεμη, μελωδική φωνή του χταποδιού.

«Παραιτούμαι από τη διαδικασία. Δεν θέλω να γίνω μέλος μια ένωσης που τεμαχίζει αθώα πλάσματα». Και τότε ο Κρόδερς κατάλαβε. Πολύ πριν ανάψουν τα βιολετί φώτα, πολύ πριν ακουστεί η εξαίσια μελωδία και πολύ πριν το τέρας αφήσει το εργαλείο και χαμογελάσει στο χταπόδι. Κατάλαβε ότι η Ένωση είχε βρει ποιο ον διέθετε ψυχή, με το δικό της τεστ, που δεν χρειαζόταν ούτε πολύπλοκα όργανα, ούτε ερωτηματολόγια. Μόνο μια μπλόφα και ένα αρματωμένο τέρας. Ο Κρόδερς κατάλαβε, αλλά ήταν πια αργά. Μια φυλή από αχνογάλαζα χταπόδια που χάιδευαν απαλά, είχε κερδίσει την θέση στην Ένωση με την αξία της, η για την ακρίβεια, με την ψυχή της.


***

Ο Κρόδερς κοίταξε τις εξωγήινες φυλές μέσα στους θόλους περιβαλλοντικής εξομοίωσης και αναρωτήθηκε αν έδειχνε κι αυτός τόσο αλλόκοτος εκεί μέσα. Τώρα, πια, είχε περάσει από την άλλη μεριά, έτοιμος να υποστεί το τεστ στο οποίο απέτυχε πριν λίγο καιρό. Δίπλα του βρισκόταν οι εκπρόσωποι των υπολοίπων πέντε φυλών. Έξι απογοητευμένα όντα που είχαν αποτύχει να αποδείξουν ότι έχουν αυτό που η ένωση ονόμαζε ψυχή. Κανείς δεν διαμαρτυρήθηκε όταν τους ενημέρωσαν ότι δεν θα επέστρεφαν στον πλανήτη τους. Το ήξεραν από την πρώτη στιγμή. Κατείχαν μια γνώση που δεν επιτρεπόταν να μεταφέρουν στη φυλή τους. Δεν περίμεναν βέβαια να πάρουν την θέση των πειραματόζωων, αλλά όσο περνούσε η ώρα ο Κρόδερς το έβλεπε όλο και πιο λογικό. Ήταν ένα ακόμα μάθημα για τις ανώριμες φυλές του γαλαξία. Η ικανότητα να συμπάσχουν, να βρίσκονται στη θέση του άλλου. Πώς αλλιώς θα επιβίωνε μια ένωση τόσο πολλών διαφορετικών ειδών;

Στους απέναντι θόλους, βρισκόταν και το αρματωμένο τέρας παριστάνοντας τον υποψήφιο, όπως και την προηγούμενη φορά. Ο Κρόδερς αναρωτιόταν μέχρι που θα το άφηναν να φτάσει αν δεν παρενέβαινε κάποιος. Υπήρχε η πιθανότητα να του επιτρέψουν να σκοτώσει τα πειραματόζωα; Είχε άραγε ποτέ συμβεί αυτό; Ήταν μια εκδοχή που τον τρομοκρατούσε, αλλά καθώς παρατηρούσε τους υποψηφίους ηρέμησε. Ήταν ειρωνικό, αλλά ο Κρόδερς πίστευε ότι μπορούσε πια να καταλάβει ποιος θα κέρδιζε, χωρίς να χρειάζεται ερωτηματολόγια και μπλόφες. Μια μικρή κίτρινη μαργαρίτα, που αιωρούταν απαλά μέσα στο θόλο της, δεν είχε φέρει τίποτε μαζί της, αλλά είχε απλώς ζητήσει να τους μυρίσει. Ο Κρόδερς την είδε που τους κοιτούσε με εκείνα τα μεγάλα χρυσοκόκκινα μάτια και ήταν σχεδόν σίγουρος ότι όταν θα ερχόταν η ώρα με το νυστέρι και τον τροχό, δεν θα άντεχε το θέαμα και θα τους σταματούσε.

Μόλις ακούστηκε η αναγγελία της έναρξης του τεστ, ο Κρόδερς συνειδητοποίησε τη σοφία αυτής της δοκιμασίας και κατάλαβε ότι η Γη πολύ δύσκολα θα την περνούσε με επιτυχία. Τα μεγάλα, αθώα μάτια της μαργαρίτας του θύμισαν τον μικρό του ανηψιό να κοιτάζει επίμονα ένα μικρό άσπρο σύννεφο στον ουρανό. Ήταν ολοφάνερο ότι το μόνο που χρειαζόταν για να νικήσεις ήταν το βλέμμα ενός παιδιού πάνω στον κόσμο. Στις συσκέψεις που συμμετείχε , ο Κρόδερς είχε δει στρατηγούς, ηγεμόνες, πολιτικούς, κάθε είδους ηγέτες που εξουσίαζαν εκατομμύρια ανθρώπους, αλλά ποτέ του δεν είχε αντικρίσει ένα παιδί.

ΤΕΛΟΣ

Την επόμενη Κυριακή, θα κλείσουμε την «σχολική» περίοδο του blog με το τελευταίο διήγημα του καλοκαιριού.