Η Υποβάθμιση

Η επιστημονική φαντασία, πολύ συχνά μιλάει για το παρόν με όρους του μέλλοντος. Μερικές φόρες κάνει και το αντίστροφο. Ο ήρωας του σημερινού διηγήματος είναι δίπλα μας και, όπως κι εμείς, έχει να αντιμετωπίσει τις συνέπειες που μπορεί να φέρει…..

Η Υποβάθμιση

O Μάρκος Τσαπάρας άναψε το πούρο του και κοίταξε απογοητευμένος την οθόνη του υπολογιστή. Το άρθρο που διάβαζε ήταν μια ακροβασία του συντάκτη πάνω σε μια πολύ λεπτή γραμμή που χώριζε την αισιόδοξη άποψη ότι η υποβάθμιση θα ήταν μικρή με την απαισιόδοξη, ότι θα έμπαιναν κι αυτή τη φορά στην κατηγορία Β. Γιατί το σίγουρο ήταν ότι η υποβάθμιση θα ερχόταν, όπως ήρθαν και οι δύο προηγούμενες που είχαν στείλει τη χώρα μια ανάσα πριν από την επιβολή των αυστηρών περιοριστικών μέτρων.
Ο Μάρκος έκανε μια εικονοκλήση στον υπεύθυνο του εργοστάσιου της Θήβας, για να μάθει αν είχαν ολοκληρωθεί οι εργασίες κάλυψης του αγωγού που οδηγούσε τα απόβλητα του εργοστασίου στον γειτονικό ποταμό. Το τρομαγμένο πρόσωπο, που είδε να του απαντά, δεν προμήνυε καθόλου καλά νέα.
«Θα χρειαστούμε λίγες μέρες ακόμα κύριε Τσαπάρα».
«Έχετε μόνο λίγες ώρες».
«Μα δυσκολευόμαστε να βρούμε έναν χώρο απόχυσης».
«Τι πρόβλημα υπάρχει;».
«Τα καλά σημεία είναι ήδη πιασμένα από τα διπλανά εργοστάσια».
«Είστε εντελώς ηλίθιοι; Εγώ πρέπει να τα σκέφτομαι όλα; Κάντε μια τομή σε έναν άλλο αγωγό ένα χιλιόμετρο πριν τον ποταμό και ενώστε εκεί τον δικό μας. Να έχετε τελειώσει σήμερα».
«Μάλιστα κύριε Τσαπάρα», είπε ο υπεύθυνος που παραλίγο να τον ρωτήσει αν αυτό ήταν νόμιμο.
«Με τις καμινάδες τι κάνατε;», ρώτησε ο Μάρκος εκνευρισμένος.
«Όλα εντάξει».
«Δηλαδή;»
«Προσθέσαμε μια φωτοανακλαστική ουσία στα καυσαέρια και ο καπνός δεν φαίνεται πια μαύρος».
«Ωραία. Ενημέρωστε με για τον αγωγό», είπε ο Μάρκος και έκλεισε το βιντεόφωνο.
Και μετά απορούσαν γιατί πήγαιναν ολοταχώς για την υποβάθμιση. Άμα δεν μπορείς να χωρίσεις δύο γαιδάρων άχυρα. Τουλάχιστον στην προηγούμενη κρίση την είχαν γλιτώσει και η μία οργάνωση τους άφησε στην κατηγορία Α. Αλλά τώρα; Ο Μάρκος, τράβηξε μια γερή ρουφηξιά, γέμισε τα πνευμόνια του με καπνό και άνοιξε την τηλεόραση. Όλα τα κανάλια είχαν τον υπουργό οικονομικών σε απευθείας σύνδεση, έτοιμο για το διάγγελμα. Ο Μάρκος κοίταξε την οθόνη, και σταύρωσε τα δάχτυλά του, ξέροντας από καιρό ότι η τύχη έπαιζε μεγαλύτερο ρόλο από την ικανότητα, όσον αφορά στις διπλωματικές επιτυχίες της χώρας. Θα καταλάβαινε από την πρώτη φράση αν την είχαν γλιτώσει. Το μόνο που ήθελε να ακούσει από τα χείλη του υπουργού ήταν: είμαστε στην ευχάριστη θέση…
Ο υπουργός ξερόβηξε, ήπιε λίγο νερό και στράφηκε προς την κάμερα. Η πρώτη φράση.
«Έλληνες και Ελληνίδες. Είμαστε στη δυσάρεστη θέση…..»
Ο Μάρκος κατέβασε το βλέμμα του και είδε με απόγνωση μια ολόκληρη ζωή να καταστρέφεται.
«….παρά τις άοκνες προσπάθειες τόσο της κυβέρνησης, όσο και των επαγγελματιών…»
Ο Μάρκος σκέφτηκε όλα αυτά που θα έρχονταν σαν ανεμοστρόβιλος να σαρώσουν χρόνια γεμάτα ξενύχτια, άγχη και αγωνίες.
«….μετά από την Greenpeace…..»
Ο Μάρκος σκέφτηκε τις αναδασώσεις, τα υποχρεωτικά ηλεκτροστατικά φίλτρα, τον βιολογικό καθαρισμό τρίτου επιπέδου σε επίπεδο μονάδας και ανατρίχιασε.
«….και ακολούθως την……»
Ο Μάρκος είδε τους επιθεωρητές με τις λευκές στολές τους μέσα στις εγκαταστάσεις του, τον επίτροπο των ακτιβιστών στο διευθυντικό γραφείο και την εβδομαδιαία χημική ανάλυση των προϊόντων του. Δάκρυα κύλησαν στα μάτια του.
«… τώρα και η WWF υποβάθμισε την περιβαλλοντική αξιοπιστία της χώρας μας στην κατηγορία Β. Μια σειρά μέτρων είναι πια υποχρεωτικά προκειμένου….».
Ο Μάρκος έκλεισε την τηλεόραση, φόρεσε το μπουφάν του και βγήκε από το γραφείο του. Πνιγόταν, χρειαζόταν καθαρό αέρα για να ξεκαθαρίσει τις σκέψεις του. Έφτασε με το εσωτερικό ασανσέρ στο ιδιωτικό γκαράζ, μπήκε στο αυτοκίνητο του και ξεκίνησε μαρσάροντας, για να νοιώσει τη δύναμη των τεσσάρων χιλιάδων κυβικών. Βγήκε σαν σίφουνας στην κεντρική λεωφόρο και συνέχισε να επιταχύνει. Σκέφτηκε τις επιλογές του. Βουλγαρία, Αλγερία, Ντουμπάι. Μέχρι να τις πιάσουν κι αυτές στα χέρια του η Greenpeace και η WWF. Πώς τα είχαν καταφέρει να δίνουν λογαριασμό σε ένα τσούρμο περιβαλλοντολόγους με σύμβολο αυτό το ηλίθιο πάντα;
«Αυτός ο κόσμος πάει από το κακό στο χειρότερο», αποφάνθηκε ο Μάρκος, τίναξε το πούρο έξω από ο παράθυρο και πάτησε με λύσσα το ήδη σανιδωμένο γκάζι.

ΤΕΛΟΣ

Την επόμενη εβδομάδα, θα ρίξουμε άλλη μια ματιά στο κοντινό μέλλον για να δούμε τι συνέβη και πρέπει να χρησιμοποιούμε τόσο τακτικά «το πυρετικό».