Η άλλη νύχτα

Υπάρχει ένα διήγημα επιστημονικής φαντασίας που θεωρείται από τα πιο κλασσικά του είδους. Είναι το Nightfall του Ισαάκ Ασίμωφ, ενός από τους κορυφαίους συγγραφείς ΕΦ, της χρυσής εποχής όπως ονομάζεται εκείνη η περίοδος. Αν δεν το έχετε διαβάσει, τότε θα συνιστούσα να μην διαβάσετε ούτε το σημερινό, γιατί αποτελεί αναφορά στο “Nightfall” και περιέχει καμιά δεκαριά spoilers που θα σας στερήσουν την απόλαυση ενός από τα πιο ωραία διηγήματα ΕΦ. Πολύ μακριά από εδώ ή ίσως πολύ κοντά βρίσκεται ένας κόσμος όπου, μετά από δυο χιλιάδες χρόνια, έχει έρθει….

Η άλλη νύχτα

Ο πλανήτης μας. Οι έξι ήλιοι του. Και η ατελείωτη μέρα. Γιατί τι άλλο μπορεί να είναι μία ημέρα που διαρκεί δύο χιλιάδες πενήντα χρόνια. Τα άστρα μας εναλλάσσονται στον ουρανό και μας βλέπουν να γεννιόμαστε, να μεγαλώνουμε και να πεθαίνουμε. Πότε είναι τέσσερα μαζί, πότε μόνο ένα, αλλά πάντα βρίσκονται εκεί. Εκτός από σήμερα.

Ο πλανήτης μας. Οι έξι ήλιοι του. Και οι δέκα πολιτισμοί του. Σύμφωνα με όλες τις πηγές που έχουμε καταφέρει να συγκεντρώσουμε, τόσοι είναι οι πολιτισμοί που άνθησαν πάνω στη γη μας, Τόσοι και οι πολιτισμοί που καταστράφηκαν μέσα σε ερείπια, ώστε να χτιστεί ο επόμενος πάνω τους. Ένας κύκλος δύο χιλιάδων χρόνων. Και, αν πιστέψουμε τις γραφές, σήμερα, είναι η τελευταία ημέρα του δικού μας πολιτισμού.

Ο πλανήτης μας. Οι έξι ήλιοι του. Και το μοναδικό μας φεγγάρι. Ξέρουμε πολύ καλά τι είναι αυτό που θα συμβεί. Σε έξι ώρες, το φεγγάρι μας θα μπει ανάμεσα σε εμάς και τον δεύτερο ήλιο μας, τον Βήτα, όπως τον αποκαλούμε χαϊδευτικά. Δεν είναι η πρώτη φορά που θα κρυφτεί ο δυνατότερος ήλιος μας. Όμως, είναι η πρώτη φορά, εδώ και δύο χιλιάδες χρόνια, που οι υπόλοιποι πέντε ήλιοι μας θα βρίσκονται από την άλλη πλευρά του πλανήτη μας. Και έτσι θα είμαστε εκτεθειμένοι στο απόλυτο σκοτάδι.

Ο πλανήτης μας. Οι έξι ήλιοι του. Και η συντέλεια. Υπάρχουν πολλές εκδοχές για το τι θα συμβεί σε λίγες ώρες. Οι περισσότερες αστήριχτες. Εξακόσιοι επιστήμονες διαθέσαμε τριάντα χρόνια από τη ζωή μας για να καταλήξουμε σε μία. Δεν ήταν εύκολο. Πολλοί τα παράτησαν για να συνεχίσουν τη ζωή τους, μερικοί πέθαναν πριν προλάβουν να δουν το αποτέλεσμα των προσπαθειών του, αλλά τελικά τα καταφέραμε. Σε μια θυελλώδη συνεδρίαση συμφωνήσαμε ότι επιτέλους είχε βρεθεί η απάντηση. Οι προηγούμενοι πολιτισμοί κατέρρευσαν, γιατί σοκαρίστηκαν μέχρι τις ρίζες της λογικής τους από το θέαμα που θα αποκαλυφθεί σε λίγο μπροστά μας. Δεν άντεξαν αυτό που είδαν στον νυχτερινό ουρανό και κατέληξαν να κάψουν συθέμελα ότι είχαν φτιάξει μέχρι τότε. Όχι, όμως σήμερα.

Ο πλανήτης μας. Οι έξι ήλιοι του. Και το υπόλοιπο σύμπαν. Μελετήσαμε ότι είχαν αφήσει οι προηγούμενοι πίσω τους. Αναλύσαμε θρύλους, παραδόσεις και παραμύθια.. Όλα τα στοιχεία συνέκλιναν ότι το ηλιακό μας σύστημα δεν είναι μόνο του στο σύμπαν. Υπάρχουν και άλλα αστέρια γύρω μας, ίσως με τους δικούς τους πολιτισμούς. Πέντε, έξι, ίσως και δέκα. Αυτό περίμεναν να αντικρίσουν όλοι τους, μόλις έπεφτε η νύχτα. Γι’ αυτό και η μοίρα τους ήταν προδιαγεγραμμένη.

Ο πλανήτης μας. Οι έξι ήλιοι του. Και η μεγάλη του νύχτα. Κοιτάζω τα πρόσωπα των άλλων γύρω μου και προσπαθώ να καταλάβω που κάναμε λάθος. Γιατί πιστέψαμε ότι αυτή τη φορά θα γλιτώναμε; Πόσο αλαζόνες ήμασταν όταν δηλώναμε σε όλους ότι θα τους σώσουμε; Κι όμως, βρεθήκαμε τόσο κοντά στην απάντηση. Δυστυχώς, δεν καταφέραμε να κάνουμε ένα βήμα ακόμα, ίσως επειδή δεν θέλαμε. Έτσι πείσαμε όλους τους κατοίκους του κόσμου μας ότι οι ήλιοι που θα βλέπαμε αυτή την νύχτα δεν είναι ούτε πέντε, ούτε δέκα. Ότι χιλιάδες άστρα θα γέμιζαν τον ουρανό μόλις έπεφτε το σκοτάδι, σαν αμέτρητοι κόκκοι άμμου πάνω σε ένα κατάμαυρο βελούδο. Ότι ο σύμπαν περιέχει δισεκατομμύρια ήλιους, αμέτρητους κόσμους που μας περιμένουν να τους επισκεφτούμε. Ότι έπρεπε να είναι προετοιμασμένοι γι’ αυτό το μεγαλειώδες θέαμα, ώστε να μη χάσουν τα λογικά τους και οδηγήσουν τον πολιτισμό μας στη λήθη. Όμως, δεν είχαμε δίκιο, και θα το πληρώσουμε ακριβά.

Ο πλανήτης μας. Οι έξι ήλιοι του. Και η αιώνια μοναξιά του. Είναι πια φανερό ότι τα πράγματα πήραν το δρόμο τους. Τι μπορείς να περιμένεις από έναν πολιτισμό που ξέρει ότι είναι μόνος του το σύμπαν; Που δεν έχει τίποτα για να ελπίζει; Χωρίς προορισμό, χωρίς σκοπό; Πώς μπορεί να αντέξει άλλα δύο χιλιάδες χρόνια για να σηκώσει το βλέμμα του στον ουρανό και να μη δει ούτε ένα άστρο; Στην άκρη του δρόμου μας περιμένει η εσωστρέφεια, η ματαιότητα, η απελπισία, ο πόλεμος και η καταστροφή. Και εμείς το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να φυτέψουμε για άλλη μια φορά την πλάνη.

Ο πλανήτης μας. Οι έξι ήλιοι του. Και η ψεύτικη ελπίδα. Τώρα πια ξέρω γιατί οι παραδόσεις μιλούσαν για τόσο λίγα άστρα στον ουρανό. Δεν ήταν αβλεψία, αλλά προστασία. Δεν έκρυψαν τα άστρα, όπως νομίζαμε, αλλά έβαλαν όσα χρειαζόταν για να αντέξουμε. Το ίδιο θα κάνουμε και εμείς. Όσοι επιβιώσουμε από αυτό που θα ακολουθήσει, θα φροντίσουμε να αφήσουμε πίσω μας νοθευμένες ενδείξεις. Μύθοι, θρύλοι, προφορικές παραδόσεις θα αναβιώσουν ώστε να ξεγελάσουν την επόμενη φουρνιά. Να πιστέψει ότι υπάρχει και κάτι άλλο πέρα από εμάς, ότι ήμαστε ακόμα στην αρχή της εξερεύνησης και όχι στο τέλος της.

Ο πλανήτης σας. Ο μοναδικός σας ήλιος. Και τα εκατομμύρια άστρα. Ίσως να έχω τρελαθεί από αυτό που αντίκρισα. Ίσως απλώς να θέλω να δώσω μια αφορμή στον εαυτό μου να προσπαθήσει, να μην τα παρατήσει. Να κοροϊδέψει την επόμενη γενιά, για να φτάσει ξανά μέχρι το τέλος του κύκλου. Ή απλά εξακολουθώ να είμαι ένας ψυχρός επιστήμονας που δεν λυγίζει ακόμα και όταν καταρρέει ο κόσμος του. Σκέφτομαι, ότι τελικά είχαμε δίκιο. Μπορεί από ατυχία να βρεθήκαμε σε λάθος σύμπαν, αλλά δεν ξεχνάω ότι όλες οι εξισώσεις μας δείχνουν ότι οι κοσμικές φυσαλίδες είναι άπειρες. Ίσως δίπλα μας να βρίσκεται ένα άλλο σύμπαν γεμάτο αστέρια και πλανήτες, που σφύζει από ζωή. Πόσο ζηλεύω εσάς που ζείτε μέσα του! Κάθε βράδυ κοιτάζετε τον ουρανό και βλέπετε αμέτρητους πιθανούς κόσμους. Και την ημέρα δουλεύετε όλοι μαζί με έναν σκοπό. Να φτάσετε ως εκεί, να αντικρίσετε καινούριους πλανήτες, να επικοινωνήσετε με διαφορετικές νοημοσύνες και να ανακαλύψετε το μυστήριο της ζωής. Δεν ξέρετε τι σημαίνει μοναξιά, απογοήτευση, πόλεμος και καταστροφή. Και, ποιος ξέρει, μπορεί κάποια μέρα να βρείτε τη δίοδο προς τη δική μας κοσμική φυσαλίδα και τότε να τελειώσει η αιώνια μοναξιά μας.

ΤΕΛΟΣ

Την επόμενη Κυριακή θα ελαφρύνουμε κάπως την ατμόσφαιρα παρακολουθώντας τις δυσκολίες ενός κορυφαίου φυσικού για τις οποίες ευθύνεται ένα παράξενο δίδυμο: «O Lorenz και η αρκούδα».